Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Ποδοσφαίρου συνέχεια...

Δυστυχώς χάσαμε, αλλά κέρδισε η ΚΟΚΚΙΝΙΑ!

Ο σημερινός αγώνας μεταξύ 10ου και 11ου Λυκείου
Πειραιά είχε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι αντίπαλοι στο γήπεδο είναι φίλοι μεταξύ τους, καθώς μοιράζονται το ίδιο σχολικό προαύλιο εδώ και χρόνια.

Μάρτυρας οι φωτογραφίες που ακολουθούν.



Γέλια και πειράγματα πριν τον αγώνα




Και φυσικά δεν παραλείψαμε να φωτογραφηθούμε όλοι μαζί.




Βέβαια η σοβαρότητα του αγώνα απαιτούσε και την παρουσία των ΜΜΕ. Σε ρόλο ρεπόρτερ ο Παύλος, με το αυτοσχέδιο μικρόφωνό του παίρνει συνέντευξη από τον Δημήτρη. Προσέξτε πόσο πετυχημένα ακουμπάει το δάχτυλο στο αυτί του. Ο αγώνας αυτός τα είχε όλα.




Απολαύστε μερικά στιγμιότυπα από τον αγώνα.

Όσο για το σκορ του αγώνα, εεε.. καλά θα σας το ομολογήσουμε!
5-0 υπέρ των γειτόνων μας.
Δεν σας κρύβουμε, ότι οι περισσότεροι από τους παίκτες της άλλης ομάδας προπονούνται και παίζουν συστηματικά σε ομάδες. Δε βαριέσαι, χαμένοι, κερδισμένοι όλοι μαζί πάλι αύριο θα μοιράζονται την ίδια αυλή.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

7 σχόλια:

  1. Λοιπόν, ο ίδιος ο αγώνας είναι η χαρά κι όχι απαραίτητα η νίκη. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι φωτογραφίες με τους παίκτες των δύο ομάδων κι είναι ίσως η καλύτερη απάντηση σε όσους,σαν κι εμάς,είναι συχνά επικριτικοί για την επίδραση του ποδοσφαίρου στους νέους. Συγχαρητήρια στους παίκτες όλους και στους "ρεπόρτερ" που φαίνεται πως τους καλοάρεσε το γήπεδο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μάνια, είναι αλήθεια ότι η εμπειρία των δυο αγώνων ήταν ένα καλό μάθημα για να καταλάβω ότι το ποδόσφαιρο έχει την μαγεία του.Παρακολουθώντας το παιχνίδι, μπορείς να θαυμάζεις τις σχεδόν χορευτικές κινήσεις που κάνουν τα σώματα, αλλά και την πειθαρχία με την οποία κινούνται. Άντε τώρα, που ξέρεις μπορει να βρεθούμε και στις κερκίδες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά!
    Δεν έχει τόση σημασία το αποτέλεσμα, όσο το "ευ αγωνίζεσθαι". Αν τα παιδιά χάρηκαν τον αγώνα, αυτό είναι το πρώτο κέρδος. Στη ζωή δίνουμε αγώνες οι οποίοι δεν είναι πάντα νικηφόροι.
    Ψηλά το κεφάλι, παιδιά, και πάμε για άλλα!!
    Τι να πω για τις επιδόσεις σου, Ελένη....
    Φαίνεται ότι τα παιδιά σε γοήτευσαν και είναι και αυτό σημαντικό, γιατί δείχνει τον τρόπο που αγωνίστηκαν και οι δυο ομάδες.
    Μακάρι να συνυπάρξουμε και σε άλλου είδους εκδηλώσεις με τους γείτονές μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χαιρομαι τοσο πολυ με τα...κατορθωματα σας. Μπραβο σε ολα τα παιδια, μπραβο και στους δασκαλους. Ανυπομονω να ερθει ο γιος μου κοντα σας. Σε δυο χρονια θα ειναι μερος της παρεας σας.Ελπιζω και σας ευχομαι παντα τετοια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολλα συγχαρητηρια!!!!!!!!!
    μακαρι ετσι αγαπημενοι να ηταν ολοι οι "αντιπαλοι",αν και εσεις ειστε φιλοι και συναγωνιστες...
    καλο βραδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπράβο παιδιά! Είναι μαγκιά μεγάλη να ξέρεις να χάνεις! Βγάζω το καπέλο σε όλους σας! Έχω άντρα 40 χρόνια στα γήπεδα, ποδοσφαιριστής, προπονητής, διαιτητής και όλα τα υπόλοιπα, ακόμα παιδεύεται, χάνει, κερδίζει, σπάει χέρια, σπάει πόδια, "παίξαμε καλά", λέει, "αλλά δεν μας ήθελε η μπάλλα, σήμερα"!
    Χρόνια Πολλά, Καλές Γιορτές κι Ευτυχισμένο το 2010 σε όλους σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ!ΕΓΩ ΗΘΕΛΑ ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΤΙ ΤΟ 1999 ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΤΟ 11ο ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΣΤΑ ΠΕΝΑΛΤΥ,ΑΛΛΑ ΥΠΗΡΞΑΝ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ...ΒΛΕΠΩ ΤΙΣ ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΦΙΛΙΚΟΙ;ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΜΑΛΛΟΝ.ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή