Ωστόσο
- ποιος ξέρει -
ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να αρχίζει
η ανθρώπινη ιστορία, που λέμε, κι η ομορφιά του κόσμου.
Γιάννης Ρίτσος, Ελένη
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
Υπερασπιστές δικαιωμάτων
Στο μάθημα της Β Λυκείου "Πολιτική και Δίκαιο" αφιερώσαμε αρκετές ώρες στο κεφάλαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ζητήσαμε από τους μαθητές και τις μαθήτριες να σκεφτούν ένα επεισόδιο όπου υπερασπίστηκαν κάποιο δικαίωμα τους ή τα δικαιώματα των άλλων. Προτιμήσαμε να αναρτήσουμε τα χειρόγραφα κείμενα των μαθητών σεβόμενοι την αυθεντικότητα και το ύφος του καθένα. Μπορεί να δυσκολευτείτε στην ανάγνωση των κειμένων, αλλά σας παρακαλούμε να προσπαθήσετε! (κάνοντας κλικ πάνω στο κείμενο θα το έχετε σε μεγέθυνση)
Ελένη μου, συμφωνώ με την Λίλα! Νιώθω όμως πως αδικήθηκαν πολύ με την εικόνα! Παιδεύτηκα να διαβάσω, συγκινήθηκα μεν με τις αλήθειες των παιδιών, μα νιώθω πως και κάτι άλλο σημαντικό έχασα απ' τα λόγια τους, γιατί είναι πολύ απαλογραμμένα. Δεν βλέπω και καλά... (μάλλον!) Εύχομαι στα παιδιά να μην τους στερεί κανένας τα δικαιώματά τους κι όταν αυτό συμβαίνει, να έχουν την δύναμη να τα διεκδικούν! Κι εσύ, αγαπημένη μας δασκάλα, να επιμένεις για σκούρο στυλό, σε επόμενα γραπτά τους!Οι ίδιοι θα ανατρέξουν στις αναμνήσεις τους, όταν μεγαλώσουν και τα γράμματα θα έχουν ξεθωριάσει, κι είναι άδικο πολύ!Σκούρο μπλε ή μαύρο! (Κάτι παρόμοιο και με τις θερμικές αποδείξεις!)
Εμπρός λοιπόν από σένα η Άνοιξη εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή. Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι. (Οδ. Ελύτης, Μικρός ναυτίλος)
Παγκόσμια ημέρα ποίησης αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη 21 Μαρτίου 2011
"Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ' τη Γη,ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της".(Μαρία Νεφέλη)
.....Δεν αρκεί να ονειροπολούμε με τους στίχους. Είναι λίγο. Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ. Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. Εάν η ποίηση παρέχει μια διαβεβαίωση και δη στους καιρούς τους durftiger είναι ακριβώς αυτή: ότι η μοίρα μας παρ' όλ' αυτά βρίσκεται στα χέρια μας.
(απόσπασμα από την ομιλία του Οδυσσέα Ελύτη στη Σουηδική ακαδημία κατά την απονομή του νόμπελ Λογοτεχνίας)
Γράφει ό ίδιος για το κολάζ του, στο προλογικό του σημείωμα για το βιβλίο «Το δωμάτιο με τις εικόνες (σ. 8)»:
«H κόρη – άγγελος· ένας άγγελος θηλυκός σε όλη του τη δόξα· με φτερούγες από κάτι άλλο, που η ζωή δε μας το είχε προσφέρει ως τότε: φτερούγες από θαλασσινά όστρακα. Ναι, αυτό ήταν. Να σημάνει ο συναγερμός των φυσικών στοιχείων· ο μετεωρισμός τους στον αιθέρα της φαντασίας· και το κατακάθισμά τους σε μια διαφορετική, απρόβλεπτη, μη ωφελιμιστική (επιμένω σ’ αυτό) επανασύνθεση».
Υποθήκη
Είπε: Πιστεύω στην ποίηση, στον έρωτα, στο θάνατο, γι' αυτό ακριβώς πιστεύω στην αθανασία. Γράφω ένα στίχο, γράφω τον κόσμο· υπάρχω· υπάρχει ο κόσμος. Από την άκρη του μικρού δαχτύλου μου ρέει ένα ποτάμι. Ο ουρανός είναι εφτά φορές γαλάζιος. Τούτη η καθαρότητα είναι και πάλι η πρώτη αλήθεια, η τελευταία μου θέληση. 31.III.69
Πολύ δημιουργική η ιδέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα μάθημα σε εξέλιξη,
αφού αυτά τα κείμενα αποτελούν με τη σειρά τους βάση για καινούργιο προβληματισμό!
Ελένη μου, συμφωνώ με την Λίλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝιώθω όμως πως αδικήθηκαν πολύ με την εικόνα!
Παιδεύτηκα να διαβάσω, συγκινήθηκα μεν με τις αλήθειες των παιδιών, μα νιώθω πως και κάτι άλλο σημαντικό έχασα απ' τα λόγια τους, γιατί είναι πολύ απαλογραμμένα. Δεν βλέπω και καλά... (μάλλον!)
Εύχομαι στα παιδιά να μην τους στερεί κανένας τα δικαιώματά τους κι όταν αυτό συμβαίνει, να έχουν την δύναμη να τα διεκδικούν!
Κι εσύ, αγαπημένη μας δασκάλα, να επιμένεις για σκούρο στυλό, σε επόμενα γραπτά τους!Οι ίδιοι θα ανατρέξουν στις αναμνήσεις τους, όταν μεγαλώσουν και τα γράμματα θα έχουν ξεθωριάσει, κι είναι άδικο πολύ!Σκούρο μπλε ή μαύρο!
(Κάτι παρόμοιο και με τις θερμικές αποδείξεις!)