Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Με το Ρίτσο στις γειτονιές του Πειραιά

Πέμπτη μεσημέρι 12 Μαρτίου και βάζουμε τις τελευταίες πινελιές στο αφιέρωμα που ετοιμάζουμε για το Ρίτσο. Στο σχολείο περιμένουμε τη Λίλα για να βιντεοσκοπήσουμε ένα απόσπασμα από τη "σονάτα του σεληνόφωτος". Το σχολείο μας βρίσκεται στην Παλιά Κοκκινιά. Η περιοχή προσφέρεται για σκηνικό....δίπλα μας οι γραμμές του τρένου και του προαστιακού. Δυστυχώς, το θεατράκι των γραμμών εδώ και χρόνια είναι εγκαταλειμμένο και δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Ψάχνουμε τον καλύτερο χώρο. Μετά από επιτὀπια έρευνα τον βρίσκουμε στη διάβαση των τρένων. Ψιλοβρέχει...πρέπει να βιαστούμε..αν είμαστε τυχεροί θα έχουμε και το τρένο στο πλάνο. Έχουμε και θεατές περίεργους που ρωτάνε και θέλουν να μάθουν τι κάνουμε. Δεν είναι και μια καθημερινή εικόνα αυτή που αντικρύζουν!!!Παρά την αρχική τους απογοήτευση -το θέμα και το θέαμα δεν ήταν τηλεοπτικό - στο τέλος δήλωσαν ότι δεν μετάνιωσαν για το χρόνο τους. Μπορείτε κι εσείς να πάρετε μια μικρή γεύση και απ' αυτή μας τη δραστηριότητα...δια χειρός Λίλας Τζέτζου. Και μην ξεχνιόμαστε:
το Σάββατο 21 Μαρτίου 7 μμ σας περιμένουμε στο Μουσείο Μπενάκη.


2 σχόλια:

  1. Νομίζω ότι ο Ρίτσος, μεταξύ όλων των άλλων, μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε «ποιητικά» τη γειτονιά μας και να αξιοποιήσουμε τη φυσική της ομορφιά. Ο φακός της Λίλας κατέγραψε μια τυπική σκηνή από την καθημερινότητα της Κοκκινιάς- τα τραίνα τη διασχίζουν ασταμάτητα- και της έκανε την τιμή να σταθεί δίπλα στην ποίηση του Γιάννη Ρίτσου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λοιπόν, ο Ρίτσος βρίσκεται παντού κι αυτό πολύ θα του άρεσε. Σε τσάντες στο πορτμπαγκάζ, στις σημειώσεις των παιδιών, στα παρασκήνια του σχολείου, στον τοίχο του άλλου σχολείου, στα ταμπλό στο Μπενάκη, στα χείλη των παιδιών, στις γειτονιές της Κοκκινιάς, στ' αυτιά του τεχνικού, στα μπλογκ...( να συνεχίσω;)
    ( Και να σκεφτείτε ότι αύριο έχω να παραδώσω τη Σονάτα...) Καληνύχτα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή