Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Μαθητικό Ανθολόγιο

Ξαναπιάνοντας το νήμα του ιστολογίου μας μετά από ένα δύσκολο χειμώνα, ευελπιστούμε να καλωσορίσουμε την Άνοιξη, όπως της αξίζει: με τα λόγια των μαθητών μας, που κουβαλάνε νερό στην ξηρασία του παρόντος διεκδικώντας το Μέλλον, σύμφωνα με τα παραγγέλματα των ποιητών μας.

Χωρίς ταυτότητα

Εσύ, ένας κόκκος αστεριού
στην απεραντοσύνη αυτού του κόσμου
Εσύ, σαν το φύλλο της ανεμώνης
γέρνεις σε κάθε κίνηση του αέρα
Εσύ, που έφυγες αλλά δεν άκουσες
Εσύ, που κοίταξες αλλά δεν στάθηκες
Εσύ, που αν και με φωνή, δεν φώναξες ποτέ!



Κενό

Να μην είναι η γύμνια του σώματός σου;
Η σκιά σου στον καθρέφτη;
Η ματιά σου στο σκοτάδι
Η ανάσα σου στη βουή του κόσμου;
Το γιατί στην αδικία;
Έτσι πέρασες το χθες κι έτσι έχασες το σήμερα!




Τα ονείρατά μου

Είδες δράκους, νεράιδες, ιππότες, μάγους
Ανθρώπους ξέφρενους, να τρέχουν σαν τρελοί
Κόσμους περίεργους να περνούν από μπροστά σου
Σαν μια μαριονέτα, όμως, κι εσύ, όπως οι άλλοι
Κι εγώ εδώ, να σε κοιτώ
Σαν άνθρωπο που με μανία προσπαθεί
Τι προσπαθεί, να αποκτήσει τα χαμένα
Σαν τάχα κάποιος να τα πήρε
Σαν τάχα κάποιος να μην τά'δωσε ποτέ
Ξέχασες και
Μεμιάς στέρεψαν οι σκέψεις...
Eίναι κάποιος που κρυφά κλέβει τα ονείρατά μου.

Αναστασία Σιδηροπούλου

7 σχόλια:

  1. Ξαναγειά σας, με πολλή χαρά! Χαίρομαι την ανοιξιάτικη διάθεσή σας, απ' την οποία κάτι θα σας κλέψουμε, δεν μπορεί!

    Και, Αναστασία, είσαι η πιο καλή διάψευση του πρώτου σου ποιήματος. Με ταυτότητα και τόλμη μας χαρίζεις την καθαρή σου ματιά. Να που εσύ και έχεις φωνή και ολοκάθαρη την υψώνεις. Καλή σου συνέχεια:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναστασία,πραγματικά ανατρίχιασα!περιμένω και την συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ξαναγειά σας κ.Διονύση,έχω παρατηρήσει ότι παρακολουθείτε συχνά το ''κρυσφύγετό'' μας! Η αλήθεια είναι πως οι πολλές αλλαγές δεν μας άφησαν τον χρόνο να ασχοληθούμε όσο θα θέλαμε και όσο θα μπορούσαμε με το blog. Ελπίζω πως τώρα έγινε η αρχή για δημιουργία και απελευθέρωση! Ευχαριστώ πολύ για τον σχολιασμό σας. Σιδηροπούλου Αναστασία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kωνσταντίνα,χαίρομαι πραγματικά που σου άρεσαν! Περιμένω,όμως,με ανυπομονησία και τα δικά σου ποιήματα...Αναστασία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλέ μας φίλε, Διονύση, σ'ευχαριστούμε για την ενθάρρυνσή σου. Πιστεύουμε, πια, να ξαναζωντανέψουμε αξιοποιώντας και την εμπειρία του δικού σας ανανεωμένου μπλογκ στο 6ο Λύκειο Καλλιθέας.

    Αναστασία, τα ποιήματά σου είναι η έκφραση μιας δημιουργικότητας που έχουμε όλοι ανάγκη κι ελπίζω να της δώσουμε εδώ ένα βήμα.
    Είναι,ταυτόχρονα, πρόσκληση και πρόκληση και για τα άλλα μας παιδιά να εκφράσουν εδώ σκέψεις και συναισθήματα και τη δική τους δημιουργία. Περιμένουμε με ανυπομονησία..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αναστασία και Μάνια,

    Ο απολογισμός και του δικού μας σχολικού ιστολογίου, μετά από τόσα χρόνια, μας διδάσκει πολλά. Μπορώ, πάντως να είμαι σίγουρος πως τα θετικά της λειτουργίας ζυγίζουν πολύ περισσότερο.
    Βλέποντάς σας να (ξανα)ξεκινάτε με τέτοια διάθεση και τόση τόλμη, δεν μπορούμε παρά να απλώνουμε χαμόγελο και να μην είμαστε καθόλου φειδωλοί στις ευχές.
    Και πάλι καλή σας συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αναστασία, μπράβο σου!!!
    Πάρα πολύ χαίρομαι που το blog μας ξαναζωντάνεψε. Στις σκληρές μέρες που όλοι ζούμε χρειαζόμαστε κάπου να "ακουμπήσουμε", κάπου να δούμε "τις αμυγδαλιές ν' ανθίζουν".

    ΑπάντησηΔιαγραφή