Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

"Εναλλακτική" διασκέδαση



Μάλλον υπάρχει ελπίδα για τη νυχτερινή διασκέδαση στην Αθήνα.

Το άρθρο της Ελευθεροτυπίας( Σάββατο 18-10-2009) με τίτλο "Η μπουάτ που άλλαξε το ελληνικό τραγούδι" μας προτείνει έναν "εναλλακτικό" τρόπο διασκέδασης, γνώριμο από τη δεκαετία του '60, έτσι όπως καθιερώθηκε στις μπουάτ, μέσα από το νέο κύμα. . Η μόδα των μπουάτ ήρθε από το Παρίσι, από την αριστερή όχθη του Σηκουάνα. "Μπουάτ" ( boîte) στα γαλλικά σημαίνει κουτί και υποδηλώνει τις μικρές διαστάσεις αυτών των μαγαζιών και την ειδική ατμόσφαιρα που επικρατούσε εκεί: χαμηλός φωτισμός, εικονογράφηση στους τοίχους, πάγκοι, σκαμνιά, μαξιλάρια, φλοκάτες στο πάτωμα και κυρίως μια παρεΐστικη διάθεση.Έτσι η ατμόσφαιρα αυτή γίνεται μια προσπάθεια να ξαναζωντανέψει στην παλιά πλακιώτικη μπουάτ ''Ζουμ".


"Το «Ζουμ», για να γιορτάσει φέτος τα 40ά του γενέθλια, παρέδωσε την ευθύνη της διοργάνωσης στη Λίνα Νικολακοπούλου. Κι εκείνη έθεσε ως πρώτο στόχο «να υπάρχει διαρκής ζωή σ' αυτό τον μικρό χώρο». Η σεζόν θα ξεκινήσει για το «Ζουμ» το τελευταίο δεκαήμερο του Νοεμβρίου με ένα σταθερό σχήμα για τις Παρασκευές και τα Σάββατα: η Μελίνα Τανάγρη και το «Τρίφωνο» (Ερωφίλλη, Δημήτρης Υφαντής, Νίκος Κουρουπάκης) θα ανταλλάσσουν ρεπερτόριο, θα ταξιδεύουν στους Ευρωπαίους τροβαδούρους και θα επιδιώκουν ένα πρόγραμμα με άποψη, υπό τη μουσική διεύθυνση του Γιώργου Ζαχαρίου, αλλά και με τη συμμετοχή του «Διδύμου» (των νέων μουσικών Ιάσονα Γρηγορίου και Γιάννη-loud- Πετειναρά, που συνεργάστηκαν με την Τανάγρη στον νέο της δίσκο).

Το ίδιο σχήμα θα επιστρέφει, όμως, στη σκηνή της Κυδαθηναίων και Δευτερότριτα για μια πιο συμπυκνωμένη εκδοχή του προγράμματός του ώστε να χωρά κι ένας guest που θα εναλλάσσεται κάθε μήνα και θα ανήκει στην πρόσφατη ή παλαιότερη ιστορία του χώρου. Ο Γιάννης Κότσιρας θα κάνει την αρχή και ο επόμενος guest θα είναι ο Μανώλης Μητσιάς. Αυτά τα προγράμματα θα ξεκινούν και θα τελειώνουν νωρίς (8.30-10.30 μ.μ.) ώστε «να μπορεί κάποιος να 'ρθει όπως θα πήγαινε ένα σινεμά και μετά να προλάβει το μετρό», εξηγεί η Νικολακοπούλου.

Στην εβδομαδιαία ατζέντα του χώρου, ειδική θέση θα έχουν, όμως, και οι Τετάρτες που θα αφιερώνονται στην ποίηση, αρχής γενομένης από τον Τάσο Λειβαδίτη, με τη σκυτάλη μετά στον Νίκο Καρούζο κι ύστερα «ποιητές που αγαπήσαμε. Έλληνες και ξένοι. Κι ο Καβάφης κι ο Βρεττάκος κι ο Πεσόα. Θέλω, πολύ υποκειμενικά, να φωτιστούν ποιητές που με βοήθησαν να αρχίσω να ξεκλειδώνω τη γλώσσα της ποίησης». Κι ακόμα «θα 'θελα εκεί να γονιμοποιηθούν κάποιες επαφές. Π.χ. έχω επιθυμήσει να ακούσω τη φωνή της Μάγιας Λυμπεροπούλου ή της Ρένης Πιττακή. Είναι πολύ χρήσιμο να ξέρουμε ότι υπάρχουν τέτοιες φωνές ανθρώπων, που έχουν θητεύσει στο θέατρο». Ο Λευτέρης Γρίβας, μπαντονεονίστας του κουιντέτου TANGartO, αλλά και το «Τρίφωνο» θα είναι παρόντες υπέρ «του αυθορμητισμού να ειπωθεί ένα τραγούδι με μία κιθάρα κι ένα ακορντεόν...»

Νομίζω αξίζει να κρατήσουμε δύο θετικά απ' αυτήν την πρωτοβουλία.
Μπορούμε να ξαναδοκιμάσουμε την έξοδο και τις συναντήσεις με φίλους, μέσα στην εβδομάδα και όχι αποκλειστικά τα Σαββατοκύριακοα. Μπορούμε να ακούσουμε, να δούμε ,να απολαύσουμε σε ώρες "φυσιολογικές" (8.30-10.30 μ.μ.) και όχι μετά τα μεσάνυχτα όπως σχεδόν επιβάλλει το νέο μοντέλο κατανάλωσης της διασκέδασης.
Και εκτός από τον τρόπο, οι προτάσεις αυτές διαφέρουν και ως προς το περιεχόμενο.
θέλετε να συναντηθούμε κάποιο βράδυ εκεί στη "γειτονιά του τραγουδιού";

5 σχόλια:

  1. Πολύ τρυφερή, Ελένη, η «επιστροφή» μέσω κασέτας!
    Οι χιλιοπαιγμένες κασέτες ! (αλήθεια παίζει ακόμα η συγκεκριμένη;!)
    Και…. φυσικά και θέλουμε να συναντηθούμε !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελένη,
    πολύ ωραία η ανάρτησή σου!!!
    Μας ταξίδεψες στα χρόνια της νιότης μας.
    Εγώ κλείνω θέση για την πρώτη Τετάρτη και όχι μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραία!
    Τώρα, βέβαια...Το κοινό θα είναι οι φοιτητές του τότε ή οι φοιτητές του τώρα; Ή τα παιδιά του Asterix, 9-99 ετών;
    Εκείνο - εννοείται - της Τετάρτης κάτι μου έκανε.
    Όπως και το ωράριο. Όπως και το μετρό. Όπως και της συνάντησης.
    Λοιπόν,...πότε???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "πώς πέσαμε,σύντροφοι, μέσα στο λαγούμι της...νοσταλγίας"-για να παραφράσω τον Σεφέρη! συνεχίζω ακάθεκτη με τσιτάτο -τρίζουν τα κόκκαλα των ...ασεβών-"ήταν της δικής σου και της δικής μου μοίρας τα γραμμένα".Καθόλου πια δε μ'αρέσει η λέξη "εναλλακτικός-ή-ό".Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μου αρέσουν οι εναλλαγές.Να βρεθούμε επιτέλους!Στους τόπους που υπάρχουμε-έτσι κι αλλιώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλοί μου φίλοι,
    πρέπει να οργανώσουμε επιτέλους μια συνάντηση, με όποια αιτία και αφορμή θέλουμε. Αντε και καλή αντάμωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή