Ωστόσο
- ποιος ξέρει -
ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να αρχίζει
η ανθρώπινη ιστορία, που λέμε, κι η ομορφιά του κόσμου.
Γιάννης Ρίτσος, Ελένη
Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009
Καληνύχτα ντε...
Στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου ακούστηκε δυνατά και με συγκίνηση το ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΝΤΕ... της Μαργαρίτας Περδικάρη. Αποσπάσματα από το έργο του Γερ. Σταύρου "Καληνύχτα Μαργαρίτα" ετοίμασαν μαθητές και μαθήτριες και παρουσίασαν στους συμμαθητές και καθηγητές τους. Η ομάδα αποτελούνταν σχεδόν αποκλειστικά από κορίτσια, εκτός από τον Παύλο που είχε το ρόλο του Ορέστη.
Η Σοφία και η Αφροδίτη δοκιμάζουν λίγο πριν την παράσταση τους ανδρικούς τους ρόλους και η Δάφνη, εκτός από αφηγήτρια , βοήθησε στο μακιγιαζ.
Και η πρωτοτυπία της παράστασης: η Ανδριάνα, η Ευαγγελία και η Χριστίνα, όλες μαζί ζωντάνεψαν το δύσκολο θεατρικά χαρακτήρα της Μαργαρίτας. Τρεις προσπάθειες για ένα κοινό αποτέλεσμα.
Ο Παύλος στο ρόλο του Ορέστη μας συγκίνησε με την αγωνιστική του ερμηνεία και την προσπάθειά του να πείσει τη Μαργαρίτα ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος.
Η Ρούλα ως Αγγελική καταφέρνει να μυήσει τη Μαργαρίτα στην ιδέα του αντιφασιστικού αγώνα και η Δήμητρα ,η μάνα της Μαργαρίτας, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της ,προκειμένου να μεταπείσει την κόρη της ακόμη και την τελευταία στιγμή να πει ένα μόνο όνομα έτσι ώστε να γλιτώσει την εκτέλεση. Η Μαρία σε έναν τριπλό ρόλο: Φωτεινή, κοριτσάκι και Κατερίνα.
Τέλος την αφήγηση ανέλαβαν η Δάφνη και η Δήμητρα.
Παιδιά σας ευχαριστούμε πολύ για τη συγκίνηση που μας προσφέρατε, καθώς επίσης και για τις παλιές ωραίες μνήμες που σκαλίσατε. ( "θέατρο της Δευτέρας")
Πολύ εκφραστικά πρόσωπα και σοβαρές παρουσίες. Ένα πολύ ουσιαστικό αφιέρωμα! Μπράβο στα παιδιά, μπράβο και στους καθηγητές τους! Να είστε πάντα δημιουργικοί!
Εγώ είμαι με τον Ορέστη. Μπορεί ο κόσμος να γίνει καλύτερος. Πρέπει να γίνει. ( Κι έτσι θα γίνει, που λέει και το τραγούδι. Μπράβο Ορέστη, παιδιά, καθηγητές, φοβερό αδελφό σχολείο! ( Πάμε για τα επόμενα!)
Εμπρός λοιπόν από σένα η Άνοιξη εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή. Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι. (Οδ. Ελύτης, Μικρός ναυτίλος)
Παγκόσμια ημέρα ποίησης αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη 21 Μαρτίου 2011
"Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ' τη Γη,ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της".(Μαρία Νεφέλη)
.....Δεν αρκεί να ονειροπολούμε με τους στίχους. Είναι λίγο. Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ. Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. Εάν η ποίηση παρέχει μια διαβεβαίωση και δη στους καιρούς τους durftiger είναι ακριβώς αυτή: ότι η μοίρα μας παρ' όλ' αυτά βρίσκεται στα χέρια μας.
(απόσπασμα από την ομιλία του Οδυσσέα Ελύτη στη Σουηδική ακαδημία κατά την απονομή του νόμπελ Λογοτεχνίας)
Γράφει ό ίδιος για το κολάζ του, στο προλογικό του σημείωμα για το βιβλίο «Το δωμάτιο με τις εικόνες (σ. 8)»:
«H κόρη – άγγελος· ένας άγγελος θηλυκός σε όλη του τη δόξα· με φτερούγες από κάτι άλλο, που η ζωή δε μας το είχε προσφέρει ως τότε: φτερούγες από θαλασσινά όστρακα. Ναι, αυτό ήταν. Να σημάνει ο συναγερμός των φυσικών στοιχείων· ο μετεωρισμός τους στον αιθέρα της φαντασίας· και το κατακάθισμά τους σε μια διαφορετική, απρόβλεπτη, μη ωφελιμιστική (επιμένω σ’ αυτό) επανασύνθεση».
Υποθήκη
Είπε: Πιστεύω στην ποίηση, στον έρωτα, στο θάνατο, γι' αυτό ακριβώς πιστεύω στην αθανασία. Γράφω ένα στίχο, γράφω τον κόσμο· υπάρχω· υπάρχει ο κόσμος. Από την άκρη του μικρού δαχτύλου μου ρέει ένα ποτάμι. Ο ουρανός είναι εφτά φορές γαλάζιος. Τούτη η καθαρότητα είναι και πάλι η πρώτη αλήθεια, η τελευταία μου θέληση. 31.III.69
Πολύ εκφραστικά πρόσωπα και σοβαρές παρουσίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα πολύ ουσιαστικό αφιέρωμα!
Μπράβο στα παιδιά, μπράβο και στους καθηγητές τους!
Να είστε πάντα δημιουργικοί!
Πολλές-πολλές καλημέρες[ντε] στο αδελφό σχολείο των ωραίων ιδεών κ' της διαρκούς δημιουργίας.Μπράβο σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ είμαι με τον Ορέστη. Μπορεί ο κόσμος να γίνει καλύτερος. Πρέπει να γίνει. ( Κι έτσι θα γίνει, που λέει και το τραγούδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Ορέστη, παιδιά, καθηγητές, φοβερό αδελφό σχολείο! ( Πάμε για τα επόμενα!)
Λίλα,Άννα,Διονύση
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι που διαβάζω στη σειρά τα σχόλια σας, είναι μια επιπλέον επιβεβαίωση ότι τα σχολεία μας είναι αδελφά σχολεία.
Ένα μεγάλο μπράβο, κρίμα που το έχασα, παιδιά συνεχίστε έτσι, και ένα φιλί στους παλιούς -πια- φίλους.
ΑπάντησηΔιαγραφή(ελίνα)