Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΑΙΤΗΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΟΥ





«Αυτή η συνάντηση της Τρίτης καταχωρήθηκε στις εμπειρίες μου…Η ποιήτρια Κική Δημουλά γέμιζε πραγματικά το χώρο με τη δυναμική της-αγέραστη αλήθεια-παρουσία, την παιδική ειλικρίνεια και ευθύτητά της. Εξαιρετικά συγκινητική και διαφωτιστική συνάντηση. Η πρόθεσή της να μας βοηθήσει έγινε αμέσως γνωστή:

Μπορείτε να με ρωτήσετε ό,τι θέλετε. Εγώ έχω περισσότερο τρακ απ’ότι εσείς.. Έχετε προβλήματα με το μάθημα της ποίησης;


Δειλά δειλά άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες ερωτήσεις από τα παιδιά κι έπειτα από λίγο ακολούθησε ένας ανέλπιστος κατακλυσμός ερωτήσεων, ενώ έξω απ’το παράθυρο του ιδρύματος, ο ήλιος ο ζηλιάρης θέλοντας κι αυτός να πάρει κάτι από την ποιήτριά μας, είχε πιάσει στασίδι.. Η κα Δημουλά απάντησε σε όλες μας τις ερωτήσεις. Αν και αρχικά κράταγα σημειώσεις, μετά απορροφημένη δεν μπόρεσα δυστυχώς να συνεχίσω. Μόνο μερικά από τα λόγια της διέσωσα γραπτώς:

Η ποίηση είναι ελεύθερο πράγμα, δεν μπορείς να το βάλεις φυλακή. Όταν ζητηθεί ανάλυση του ποιήματος, το ποίημα, λέγεται, έχει αποτύχει…’Προφανώς αυτή ήταν η απάντησή της σε μία απ’τις δημοφιλείς ερωτήσεις σχετικά με την υπερανάλυση των ποιημάτων της και τις συγκεκριμένες, αυστηρές και μονομερείς ερμηνείες που τους δίνονται εν όψει Πανελληνίων.
Στην ερώτηση ‘Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία του ποιητή;’ αποκρίθηκε:
Η μεγαλύτερη αγωνία ενός δημιουργού είναι ότι ποτέ δεν θα μάθει αν είναι καλά τα ποιήματά του. Μα ποτέ.’ Συνέχισε λέγοντας βέβαια ότι η δυσπιστία πρέπει οπωσδήποτε να διακρίνει τον ποιητή. ‘Οι ποιητές πρέπει να δυσπιστούν για το έργο τους, να δυσπιστούν απέναντι σε αυτό που μπορούν, γι’αυτό και είναι καταστροφικό λάθος να ζητείται η γνώμη μας (από νέους επίδοξους ποιητές) για το αν ένα ποίημα (το ποίημά τους) είναι ή όχι καλό.’ Δήλωσε χαρούμενη που βρισκόταν ανάμεσα σε 220 παιδιά και εξομολογήθηκε πως έτσι κλέβει κι αυτή λίγη απ’την πολύτιμη νεότητά μας: ‘Και πού δεν ήταν τότε θάλασσα’Αυτό τον περίφημο στίχο της, τον ακούσαμε αρκετές φορές απ’τα χείλη της ενώ μας κοίταζε με τρυφερότητα και νοσταλγία.


Τέλος, μας έδωσε την εξής συμβουλή: ‘Μην πιστεύετε εσείς οι νέοι εμάς τους απαισιόδοξους ποιητές, απλά, η απαισιοδοξία μας συμφέρει για να γράφουμε ποιήματα..

Θέλω κλείνοντας να αναφέρω και το εξής: Αν και είμαι μία φανατική κατά του καπνίσματος και όλα τα επιχειρήματα των καπνιστών μου φαίνονται βλακώδη, δεν μπόρεσα παρά να κοιτάξω με συμπάθεια την κα Δημουλά όταν ανάβοντας τσιγάρο μας είπε:

Αυτό που κάνω τώρα είναι εξαιρετικά καταστροφικό γι’αυτό και εσείς να μην καπνίζετε. Συγχωρήστε με, απλά δεν σταματώ το τσιγάρο επειδή δεν θέλω να έχω ακόμη μία απώλεια στη ζωή μου…

Ορίστε επιχείρημα.»
Ελένη Γαβαλά

«Η εμπειρία της συνάντησής μας με την Κική Δημουλά ήταν υπέροχη. Η κα Δημουλά ήταν ευγενική, πρόσχαρη και είχε πολύ άμεσο λόγο. Μου άρεσε το γεγονός ότι απαντούσε σε όλες τις ερωτήσεις μας με προθυμία, κι αυτό μας βοήθησε πολύ. Μας μιλούσε και μας συμβούλευε σαν να ήμαστε παιδιά της…Ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία και ένιωσα πραγματικά πολύ τυχερή που την απέκτησα.»
Ερίλντα Έμινι


«Ήταν πάρα πολύ ωραία…Η κα Δημουλά ήταν διαλλακτική στις απόψεις της και οι απαντήσεις της ήταν πολύ εύστοχες και συγκινητικές. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο απ’όσα ακούσαμε, ήταν πως η ποίηση για εκείνη δεν είναι επάγγελμα με την έννοια τη βιοποριστική αλλά μόνο με την έννοια της μόνιμης ενασχόλησης με αυτήν στην καθημερινότητά της. Μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις για τον εαυτό και την ποίησή της. Μακάρι να είχαμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε όλους τους ποιητές και συγγραφείς όχι μόνο μέσα από τα έργα τους αλλά κι από κοντά, μέσα από παρόμοιες εκδηλώσεις…»
Σάρα Σταματελάτου


"Η επαφή μας με την Κική Δημουλά θεωρώ ότι ήταν ιδιαίτερα σημαντική ως προς τις γνώσεις που αποκομίσαμε από την ποιήτρια. Ένιωσα ιδιαίτερη χαρά και τύχη που μπόρεσα να βρεθώ σ’αυτή την εκδήλωση και να έχω άμεση σχέση μαζί της μέσω των ερωτήσεων. Πολλά παιδιά τη ρώτησαν για πολιτικά και οικολογικά θέματα, άλλα τη ρώτησαν για την ποίησή της και η ίδια ευδιάθετη και χαμογελαστή απαντούσε σε όλες τις ερωτήσεις με ειλικρίνεια. Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση ήταν η απαλότητα του χαρακτήρα της και η αμεσότητα που είχε με τα παιδιά, δεν δίστασε ακόμα και να ανάψει και το τσιγάρο της μπροστά μας δίνοντάς μας, όμως, και το δίδαγμα ότι για μας είναι κακό ενώ γι’αυτήν είναι ένας ακόμη αποχαιρετισμός...Τέλος, θεωρώ, ότι η ευκαιρία αυτή ήταν μοναδική και όποιος δεν παραβρέθηκε έχασε πολλά.
Ολυμπία Πουλογιάννη

«Κική Δημουλά! Πρώτα απ’όλα ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος…Χαμογελαστή και έτοιμη ν’απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις των παιδιών με πολύ αγάπη. Είχε χιούμορ και αυτό με έκανε να τη συμπαθήσω ακόμη περισσότερο! Η γλώσσα της ήταν απλή, κατανοητή και γενικότερα μου έδωσε την εντύπωση ενός απλού ανθρώπου..»
Φλώρα Πίσα

«Ως άνθρωπος, θεωρώ πως ήταν εξαιρετική γυναίκα, που δίνει απλόχερα γνώσεις και αγάπη στα παιδιά. Επίσης έκανε τρομερά εύστοχες παρατηρήσεις σε μαθητές και καθηγητές που προκειμένου να νιώσουν καλύτερα, της έλεγαν ό,τι μπούρδα τους ερχόταν, λ.χ. ‘είστε ένας μύθος’ ή ‘έχετε βραβευτεί με τόσους τίτλους τιμής’…Για εκείνη όλα αυτά ήταν φαμφαρολογίες και σ’αυτό της βγάζω το καπέλο! Φαίνεται λοιπόν πως αυτό το πάντρεμα του τρομερού της χαρακτήρα με την ποίησή της, έβγαλε αυτή την εξαιρετική άνθρωπο και ποιήτρια. Παρ’όλα αυτά, φανταζόμουν την συνάντηση αλλιώς. Θα ήθελα η ίδια να μιλήσει περισσότερο, και να μας δώσει τα φώτα της για τα προβλήματα που μαστίζουν την εποχή μας.»
Παναγιώτης Μπουλιέρης



«Η Κική Δημουλά, κατά την άποψή μου, είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Απαντούσε στις απορίες των παιδιών με μεγάλη ευχαρίστηση. Μόνο και μόνο απ’το χαμόγελό της γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι είναι ένας άνθρωπος με πολύ καλή καρδιά…Οι απαντήσεις της ήταν ουσιαστικές και εμπεριείχαν χιούμορ πολλές φορές. Έμαθα αρκετά πράγματα για την ποίηση της Δημουλά και μάλιστα μερικές εικόνες στα ποιήματά της που αρχικά μου φαίνονταν δύσκολες, άρχισαν να διαλευκαίνονται.»
Φωτεινή Κοτσάνη

"Και μόνο η αίσθηση ότι ήρθαμε τόσο κοντά με μια ποιήτρια ήταν αρκετό για να μας συγκινήσει. Ένιωσα ιδιαίτερα τυχερή που είχα την ευκαιρία να έρθω σε επαφή με μια ποιήτρια του ύψους της κυρίας Δημουλά. Στην ουσία μπορέσαμε να εκφράσουμε απορίες για την ίδια την ποίηση, κι όχι τόσο πολύ για την ποιητική δραστηριότητα της συγκεκριμένης ποιήτριας. Η ίδια ήταν ιδιαίτερα καταδεκτική και πρόσχαρη, πρόθυμη να απαντήσει σε κάθε ερώτησή μας, δείχνοντας ιδιαίτερη ανεκτικότητα και κατανόηση σε όσες την απαιτούσαν. Έχοντας συνηθίσει τις αοριστολογίες των πολιτικών, μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι η ίδια απαντούσε χωρίς υπεκφυγές και με ειλικρίνεια σε ό,τι τη ρωτούσαμε. Δε φάνηκε να ήρθε σε δύσκολη θέση, προσπάθησε ωστόσο να είναι όσο το δυνατόν πιο φιλική μαζί μας. Νομίζω πως δεν θα μας ξαναδοθεί ποτέ ανάλογη ευκαιρία και χάρηκα πάρα πολύ που υπήρξε αυτή η πρωτοβουλία. Αδικήθηκαν τα παιδιά της θετικής και της τεχνολογικής, αλλά ας πρόσεχαν…
Σταυρούλα Καλέα


(Η ανάρτηση ετοιμάστηκε από τα παιδιά της Γ΄Θεωρητικής και "εικονογραφήθηκε" χάρη στον φωτογραφικό οίστρο της Ελένης Κυριμκύρογλου)

8 σχόλια:

  1. Μπράβο παιδιά, που τόσο ζωντανά περιγράφετε τη συνάντησή σας με την ποιήτρια. Μπράβο και στην κυρία σας, που κάθε χρόνο οργανώνει μια έξοδο στο Ίδρυμα Λασκαρίδου, κι αν δεν κάνω λάθος η Κική Δημουλά είναι πάντα στο πρόγραμμα. Ευχαριστώ επίσης που με δεχτήκατε στο "κλειστό" κλαμπ της θεωρητικής και που μου δώσατε την ευκαιρία να παρακολουθήσω τη συζήτηση αλλά και να μοιραστώ μαζί σας τον καφέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τώρα να πω ότι δεν ζήλεψα που έμεινα πίσω;

    Μπράβο στην κ. Χρίστη που φρόντισε ώστε να γίνει αυτή η γνωριμία σας μαζί της. Να την ευχαριστήσουμε.
    Και κάτι από την ίδια: Μας βοηθάει στην περίοδο που διανύουμε.(απάντηση στο ερώτημα: «Πρέπει να είμαστε όλοι λίγο μελαγχολικοί;»

    Κική Δημουλά: «Ναι. Και καλό είναι να είμαστε και λίγο απαισιόδοξοι. Γιατί αν είμαστε πολύ αισιόδοξοι είμαστε και λίγο αδρανείς. Νομίζω ότι η χαρά είναι λίγο κοιμήσικο πράγμα, ένώ η απαισιοδοξία είναι πάθος για τη ζωή, κινητοποιεί κάποια πράγματα μέσα μας. Μας έχει σε μια ενέργεια, σε μια επαγρύπνηση. Είναι η άλλη όψη, η σκοτεινή, της αισιοδοξίας».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελένη, ήταν αυτοδίκαιη η συμμετοχή σου στην ομάδα κι ευχαριστούμε .
    Ειρήνη, μας έλειψες, και τα παιδιά το λέγανε ότι θα'πρεπε νά'σαι μαζί μας.

    Όσο,για την πίκρα των ημερών είχε και γι'αυτό κάτι να μας πει η Δημουλά που ως υπάλληλος κι εκείνη "από την καθημερινή αφυδάτωση και τις δεσμεύσεις έμαθε να δημιουργεί.."
    Και:"έχω γεράσει προσπαθώντας κι αυτό μ'έχει συγκρατήσει από πολλές απελπισίες"

    Και κάποιες οδηγίες προς ταλαίπωρους ναυτιλλομένους φιλολόγους:
    Προσθέτουμε ασάφεια στην ποίηση μιλώντας.
    Η Ποίηση θέλει σεβασμό γιατί είναι μυστηριώδης κι ανεντόπιστη η πηγή της.
    Ο προσανατολισμός των παιδιών στην ποίηση είναι αυτόματος γι'αυτό ας αφήσουμε το καθένα να βρει τον εσωτερικό του δρόμο προς αυτήν.

    Το απόσταγμα της πείρας της μας δόθηκε ακόμη μια φορά με χάρη και απλότητα και γι'αυτό την ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι εγώ "ζηλεύω", Ειρήνη!(πολύ!)
    Μπράβο στη δασκάλα και τα παιδιά!(και στη φωτογράφο, και στη φωτογράφο!)
    Και τι ωραία κείμενα!
    Κρατάτε φιλίες , πια με την Ποίηση!
    Y.Γ. Μόλις είδα το σχόλιό σου, Μάνια : "προσθέτουμε ασάφεια στην ποίηση"...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παιδιά, μπράβο σας! Κορίτσια, μου έχουν ξεφύγει πολλά θέματά σας! Ως και η εφημερίδα σας! Δεν το πιστεύω!
    Φεύγω γι' απόψε, μα όταν ξανάρθω, θα πάρω μαζί μου μεγάλο τσουβάλι!
    Μαζέφ'τε εσείς! Μαζέφ'τε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ήρθα κι έμεινα... Χωρίς τσουβάλι...
    Χάρηκα παιδιά! Και ζήλεψα κιόλας!
    Συγκινητικότατα τα γραφόμενά σας, και οι αλήθειες αυτής της μεγάλης ποιήτριας, ασήκωτες!

    Αφήνω το τσουβάλι μου άδειο απόψε και φεύγοντας θ' ανάψω ένα τσιγάρο, πάλι...
    Εσείς όμως, να μην το δοκιμάσετε ποτέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λίλα και Κυκλάμινο 2010, ευχαριστούμε για τα σχόλιά σας. Οι οδηγίες προς φιλολόγους ήταν σταχυολογημένες από τις παρατηρήσεις της ίδιας της ποιήτριας και ο χαρακτηρισμός "ταλαίπωροι" φιλόλογοι, επίσης..Αυτός αφορά, βέβαια, την άχαρη δουλειά της ερμηνείας που αναλαμβάνουμε εκόντες-άκοντες στο μάθημα της λογοτεχνίας. Παρόλο τούτο να τονίσω και τη χαρά να μοιραζόμαστε με τη φρέσκια ματιά και τα αυθόρμητα σχόλια των μαθητών μας την απόλαυση της ποίησης και της πεζογραφίας -πράγμα που υπερσκελίζει κάθε ταλαιπωρία-.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μάλλον απ' τη ζήλεια μου καθυστέρησα να μοιραστώ τη χαρά (της επίσκεψης και της ανάρτησης) μαζί σας!!
    Τα συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία της επίσκεψης εννοούμενα - και υπέρβαρα.

    Το πολύ καλό για μας είναι ότι μας μεταφέρατε τόσα πολλά από τις κουβέντες που έγιναν και που ακούσατε από την εμπνευσμένη ποιήτρια.

    Άσκηση ευαισθησίας, δυνατό πνευματικό παιχνίδι, ατέλειωτο ταξίδι η κάθε συνάντηση μαζί της.
    Πολύ σας ευχαριστούμε που το μοιραστήκαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή