Έτσι γιορτάσαμε φέτος

(έργο του Θεόφιλου)

......Άλλοτε τέτοιες ημέρες που γιορτάζουμε κάποια εθνική επέτειο. Ιδιαίτερα με αφορμή τις …απίθανες απαντήσεις των μαθητών για την επέτειο της 25ηςΜαρτίου και τον ηρωικό αγώνα του Ελληνικού λαού.
Tην 25η Μαρτίου «γιορτάζουμε το “Oχι” που είπαμε στους Γερμανούς και μαζί τον Eυαγγελισμό της Θεοτόκου» ή μήπως «γιορτάζουμε την Eλληνική Eπανάσταση του 1821 και μαζί τον Eυαγγελισμό της Θεοτόκου»; Aυτές αποτελούν ορισμένες από τις απαντήσεις που έδωσαν μαθητές του Γυμνασίου και της A΄ Λυκείου στο πλαίσιο της έρευνας που έγινε από το τμήμα Iστορίας του Iόνιου Πανεπιστημίου (Kωνσταντίνος Aγγελάκος - Eλένη Σάρρου). Ένα μεγάλο τμήμα των μαθητών μας δεν ήταν σε θέση να διηγηθεί σε γενικές γραμμές το «τι», το «πώς» και το «γιατί» ενός από τους σημαντικότερους σταθμούς της νεοελληνικής ιστορίας. Στις απαντήσεις των μαθητών ξεπρόβαλε μια πραγματική "σαλάτα" και μάλιστα με τα χειρότερα και πιο μπαγιάτικα υλικά που αναδεικνύει τόσο την απουσία της ιστορίας από το ελληνικό σχολείο όσο και τη γενικότερη σύγχυση και ασυνέχεια στις ιστορικές αποσκευές των μαθητών μας.

Αυτά, ανάμεσα σε άλλα, διαβάσαμε χτες στα ΝΕΑ, σε άρθρο του Χρήστου Κάτσικα, σχετικά με τις γνώσεις των μαθητών μας για το τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου.

(έργο από την ιδιωτική συλλογή του Χρήστου Λαμπράκη που παραχωρήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη)

Εδώ παρουσιάζουμε κάποιες από τις απαντήσεις των δικών μας μαθητών της Α' Λυκείου, σε αντίστοιχα ερωτήματα.

"Το σχολείο δεν ενημερώνει τα παιδιά για το τι είχε συμβεί, για το πόσο σημαντικό είναι αυτό που έκαναν αυτοί οι άνθρωποι, για να ζούμε εμείς ελεύθεροι. Αυτό που ξέρουν τα παιδιά είναι ότι θα χάσουν κάποιες ώρες μαθημάτων για να προετοιμάσουν τη γιορτή και να κάνουν πρόβες για την παρέλαση. Ακόμα ότι στις 24 Μαρτίου δε θα κάνουν μάθημα για να γίνει η γιορτή και στις 25 για να κάνουν παρέλαση. Για την άγνοια των παιδιών ευθύνονται και οι γονείς που δε λένε στα παιδιά τους για την ιστορία της χώρας τους".

"Τα γεγονότα του 1821 μπορεί να φαίνονται πολύ μακρινά για μας. Θεωρούμε πως ο τουρκικός ζυγός εκδιώχτηκε πριν δυο αιώνες - όλα αυτά φυσικά τα γνωρίζουμε από την ιστορία που έχουμε διδαχτεί στο σχολείο και από διάφορες άλλες πηγές. Ο άμεσος κίνδυνος έχει φύγει, ο έμμεσος όμως; Μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τη σύγχρονη κατοχή, το νέο κίνδυνο;Αυτόν που μας κατακλύζει καθημερινά είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι. Πώς μπορεί ένας τόσο μικρός λαός να αντισταθεί και να κρατήσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του; Πώς μπορεί να προστατέψει τη γλώσσα και τον πολιτισμό του; Κατά την άποψή μου, εμείς οι νεοέλληνες θα πρέπει να παραδειγματιστούμε από τους προγόνους μας και να αποκρούσουμε κάθε είδους κίνδυνο, χωρίς να χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα".

"Τότε υπήρχε έντονος ο έλεγχος των Μεγάλων Δυνάμεων. Αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα.... Σχεδόν.... Με την ανάμειξη κι άλλων χωρών στα ζητήματα της Ελλάδας, οι πολίτες νιώθουν ότι καταπατούνται κάποια από τα δικαιώματά τους και γι' αυτό υπάρχουν εξεγάρσεις ώστε να σταματήσει αυτός ο έλεγχος".

"Πλέον λόγω της παγκοσμιοποίησης δεν υπάρχουν πολλές διαφορές ανάμεσα στα έθνη και γι' αυτό έχουν παρακμάσει αρκετά τα τελευταία χρόνια οι εθνικές γιορτές. Είναι σημαντικό όμως όλοι να γνωρίζουμε τι συνέβη εκείνη την ημέρα, γιατί είναι ένα κομμάτι της ιστορίας μας που μας έχει σημαδέψει ως έθνος αλλά και έχει καθορίσει επίσης αρκετά την εξέλιξη της χώρας μας".

"Η τότε εποχή δεν έχει καμιά σχέση με την τωρινή αλλά ακόμη βλέπουμε ανθρώπους να ξεσηκώνονται για όσα τους ανήκουν, να αγωνίζονται για όσα τους αξίζουν, να έχουν δηλαδή μέσα τους το θυμό για τα άδικα και τα δεινά που περνούν".

"Παρόλο που έχουν περάσει 189 χρόνια, οι διαφορές ανάμεσα στο τότε και το τώρα δεν είναι μεγάλες. Ακόμα ο λαός καταπιέζεται και δεν μπορεί να ξεσπάσει, εξαιτίας του άγχους και της αγωνίας αν θα μπορεί να εξασφαλίσει τα απαραίτητα σε καιρούς δύσκολους. Ακόμα και σήμερα σε αδύναμα κράτη, όπως είναι άλλωστε και η ελλάδα μεγαλύτερα και ισχυρότερα κράτη διαχειρίζονται τα εσωτερικά της ζητήματα. Οπότε, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι, παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια η κοινωνική και πολιτιστική κατάσταση έχει παραμείνει σχεδόν ίδια με τότε αν και δεν έχουμε άμεση σκλαβιά αλλά έμμεση. Όμως στη σύγχρονη εποχή τιμούμε αυτή την επέτειο επειδή νιώθουμε υποχρεωμένοι να την τιμήσουμε και όχι γιατί καταλαβαίνουμε και εκτιμούμε πραγματικά το έργο των απελευθερωτών του έθνους. Ακόμα, η άγνοια των σημερινών μαθητών για τα ιστορικά γεγονότα αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα καθώς λαός που δεν ξέρει την ιστορία του δεν έχει ταυτότητα".

"Όσο κι αν μας φαίνεται απόμακρη αυτή η μέρα, στην πραγματικότητα είναι κάτι που μας απασχολεί και σήμερα. Θα πρέπει ο καθένας να προβληματιστεί για το τι συμβαίνει γύρω μας. Γιατί δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί μέσα από τόσους αγώνες και θυσίες να χάνονται και να εξαφανίζονται από κάποιους που εκμεταλλεύονται την αδυναμία του λαού; Και γιατί να αφήνουμε κάποιους υποκριτές να εκμεταλλεύονται το λαό μέχρι το ξεζούμισμά του, κάνοντάς τον να φτάσει στα σημεία εξαθλίωσης και κατάντιας εκείνης της εποχής, ανήμπορος να σηκώσει ξανά κεφάλι και να αντισταθεί. απ' ότι φαίνεται, η χώρα, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, βαδίζει ολοταχώς στις στιγμές του 21, μόνο που αυτή τη φορά εκμεταλλευτές δεν θα είναι οι Τούρκοι αλλά κάποιοι άλλοι.... Γι' αυτό πρέπει να καταδικάσουμε αυτούς που μιλώντας για την πατρίδα, λένε πως όλα αυτά που κάνουν είναι προς όφελός της. Λένε ψέματα, γιατί όταν αυτοί μιλούν για την πατρίδα, εννοούν τα βουνά, τις πεδιάδες, τα ποτάμια και τα νησιά, θεωρώντας το λαό κάτι το αμελητέο και μικρής σημασίας. Ξυπνάτε όσο είναι καιρός και αγωνιστείτε για την ανάκτηση των δικαιωμάτων σας επιλέγοντας το σωστό τρόπο και υιοθετήστε το πνεύμα και το πάθος των αγωνιστών του 1821".

Για το τέλος αφήσαμε το τραγούδι σε στίχους Βησσαρίωνα Μπότση και ερμηνεία Βησσαρίωνα και Κώστα (Σαββόγλου).

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

Τι ωραία που θα ήταν να μην υπήρχε σκοτωμός

ο πόλεμος να ήταν ένα ανέκδοτο απλώς

Τα παιδιά να μην τα κυνηγούσε ο αναλφαβητισμός

και ο κόσμος τριγύρω να ήταν πιο καλός

Όσοι για πόλεμο διψάνε να βάλουν το μυαλό να λειτουργήσει

να καταλάβουν ότι ο πόλεμος μόνο κακό μπορεί να προξενήσει

Να βρουν κάποια λύση

Το ενδεχόμενο αυτό να σταματήσει

Από κει ξέρουμε γεννιέται η οικονομική κρίση

γι' αυτό πασχίζουμε ο πόλεμος να σταματήσει

Αφιερωμένο αυτό το κομμάτι σ' αυτούς που:

το κακό μας επιδιώκουν

το μόνο που κοιτάνε είναι το συμφέρον και το καλό τους

γι' αυτό τους χτυπάω εκεί που πονάνε μέσα στο λειψό μυαλό τους.

Αυτοί χτυπάνε με όπλα, ενώ εγώ με στίχους

αυτοί σκοτώνουν ανθρώπους, ενώ εγώ ανασταίνω με ήχους.

Μπαίνω και βάζω φωτιά

σ' όλους αυτούς που θέλουν να μας καταστέψουν ολοκληρωτικά

κρίνω αυτούς τους πρωθυπουργούς

που το μόνο που θέλουν είναι να βγάλουν λεφτά

και που δεν πάει να πεθαίνει ο λαός, αυτοί να 'ναι καλά.

Ένα τραγούδι αντιπολεμικό

με το στυλό ζωγραφίζω ξανά στον ουρανό

1821 ποτέ δεν ξεχνώ.

Πόλεμος: πράγμα χωρίς ουσία

που το χρήμα θεωρείται ως κύρια αιτία

διψάνε για δόξα αλλά το κρύβουν καλά

ο λαός το γνωρίζει, δυστυχώς όμως δεν αντιδρά.

Μόλις ξεσπάσει ο πόλεμος θα είναι αργά

γιατί πεθαίνουν αθώοι που δεν έχουν φταίξει πουθενά

Πολλές φορές ακούω ότι στον πόλεμο υπάρχουν νικητές

Πώς γίνεται αυτό; Αφού σκοτώνονται άνθρωποι και απ' τις δυο μεριές

και οι συνέπειες είναι αυτές:

πολιτισμός καταστροφή

αναλφαβητισμός κορυφή

και θύματα πάρα πολλά

Όταν πιάνουν όπλο σκοτώνουν μ' όλη τους την καρδιά

σαρώνουν τα πάντα δίχω΄ς τίποτα να σκεφτούν

χαίρονται μ' αυτό που κάνουν γι' αυτό δεν σταματούν...!

Ευχαριστούμε το συνάδελφο Κώστα Νικολόπουλο για την ιδέα του να κινητοποιήσει τους μαθητές, να τους βάλει στη διαδικασία να σκεφτούν , να προβληματιστούν και να παρουσιάσουν τις σκέψεις τους σ' αυτή τη γιορτή.