Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Δύσκολες ώρες στην εντατική..

"Δεν έχω δει πιο γλυκό άνθρωπο", έλεγε ο Διονύσης Σαββόπουλος. "Η λαϊκή αριστοκρατία αυτοπροσώπως. Πάνω από δώδεκα χρόνια ήμασταν μαζί, σε κέντρα, ταξίδια, περιοδείες στο εξωτερικό".
"Απορώ ποὺ βρήκε ο Ευγένιος Σπαθάρης το σθένος να στοχεύσει τόσο ψηλά στην τέχνη του, το Θέατρο Σκιών, ενώ η Ελλάδα τρέκλιζε πάντα ανάμεσα στην τραγωδία και το ξεσάλωμα", συμπλήρωσε ο Σαββόπουλος.




(Από την εκπομπή ΙΧΝΗΛΑΤΕΣ του Δ. Ναχμία, ΕΡΤ)

«Έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που ζει μέσα στην παράδοση. Που αφομοιώνει ιδέες και τις περνάει και στην τέχνη του», είπε. «Η κολόνα δεν είναι ελληνική επινόηση. Είναι αιγυπτιακή. Εμείς όμως ανατρέψαμε τον τρόπο που φτιάχτηκε. Την κάναμε πιο λεπτή στο επάνω μέρος- σε αντίθεση με την αιγυπτιακή που ήταν λεπτότερη κάτω. Ο Ευγένιος είχε αίσθηση αυτού του καθήκοντος. Αισθανόταν την ιστορία σαν ποτάμι που παρασύρει μέσα του τα πάντα, από νούφαρα μέχρι ξύλα». (εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ")

Ο Ευγένιος Σπαθάρης για τον Καραγκιόζη και την τέχνη του:

«O Καραγκιόζης αντιπροσωπεύει τον ελληνικό λαό σε όλες του τις εκδοχές. Είναι καλόκαρδος, αισιόδοξος και βασανισμένος. Τι αφορά τον λαό που δεν το έχει ο Καραγκιόζης; Και ξυπολησιά και πείνα και παλικαριά- τα πάντα».


(Από την εκπομπή ΙΧΝΗΛΑΤΕΣ του Δ. Ναχμία, ΕΡΤ)

http://www.youtube.com/watch?v=uE2IxiL9olc
http://www.youtube.com/watch?v=NcbAyil71MY&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=uKN-HNpazIg....


«Ο πατέρας μου ήξερε την τέχνη, αλλά εμένα με προόριζε για αρχιτέκτονα. “Το παιδί δεν ξέρει να βαστήξει τη φιγούρα”, έλεγε και δεν με άφηνε να τον βοηθήσω». Εγώ λαχταρούσα να πιάσω τις φιγούρες. Από το 1942 που ξεκίνησα σιγά-σιγά μαζί του κάναμε 15 “ηρωικά έργα”. Αρχισα να διαβάζω τα βιβλία Iστορίας από την τρίτη δημοτικού και μετά και έγραφα έργα ολόκληρα πάνω στην Ιστορία μας. Είχα ανεβάσει 45 έργα. Το αγάπησα το θέατρο και όλοι λέγανε “ο Ευγένιος να μας παίξει‘‘. Οι παλιοί καραγκιοζοπαίχτες, ο Μανωλόπουλος, ο Μόλας, έπιασαν τον πατέρα μου και του είπανε “το παιδί θα γίνει μεγάλος καλλιτέχνης, να το προωθήσεις”».«Και τους αγάπησα όλους τους ήρωες, όλοι τους είναι παιδιά μου. Στη Ζάκυνθο μου λέγανε “μην τολμήσεις να βγάλεις τον Νιόνιο έξω κι εγώ βέβαια τον έβγαλα κύριο. Στη Ρούμελη έπαιζα παραπάνω μπαρμπα-Γιώργο»«Στην Αθήνα είχαμε, θυμάμαι, κάθε μέρα παράσταση εδώ στου Χαϊμαντά ή σε ένα βενζινάδικο που είχε μια μεγάλη αίθουσα στην Ερυθραία ή καμιά φορά στα Παναθήναια, στην Κηφισιά.Γύρισα όλη την Ελλάδα πιθαμή προς πιθαμή. Πήγα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, στη Ρωσία, στην Αμερική. Στο εξωτερικό πηγαίναμε για ένα μήνα με τον Θανάση Φωτιάδη. Εκανα θυσίες για το θέατρο.Στη διάρκεια της Κατοχής οι Γερμανοί δεν ήθελαν να παίζω “ηρωικά” έργα. Μια μέρα με πήγαν στην Κομαντατούρ για να μου κάνουν συστάσεις. Ελα όμως που ο διερμηνέας έμενε κάτω από το σπίτι μου. “Τι κάνεις εσύ εδώ;”, με ρωτάει. Από εκείνη τη μέρα και για ένα μήνα με πήγαινε στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια και έπαιρνα φαγητό για όλη την οικογένεια από το εστιατόριο των Γερμανών αξιωματικών. Με πήγαν και δύο φορές στην Αίγινα με δεμένα μάτια για να θεατρίσω το γερμανικό λαό. Από εκεί κι έπειτα εξαφανίστηκα». (πηγή: e-tipos)

Η ενασχόληση με άλλες τέχνες

Πολύπλευρος καλλιτέχνης, καταπιάστηκε με διαφορετικά καλλιτεχνικά είδη εκτός από το Θέατρο Σκιών (υποκριτική, σκηνοθεσία, σκηνογραφία, ζωγραφική), ταξίδεψε τον Καραγκιόζη σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της Γης και τον έβαλε στα... σαλόνια της τέχνης. Του έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της εποχής του (Μάνο Χατζιδάκι, Ραλλού Μάνου, Γιάννη Τσαρούχη), με τραγουδιστές και συνθέτες (Σταύρο Ξαρχάκο, Διονύση Σαββόπουλο, Σοφία Βέμπο), σκηνοθέτες και συγγραφείς (Ιάκωβο Καμπανέλλη, Μίμη Κουγιουμτζή), τον έκανε θέατρο, δίσκο, βιβλίο και τηλεοπτική εκπομπή.
Παράλληλα «αλώνιζε» την Ελλάδα απ άκρη σ' άκρη, τον γνώρισε σε κάθε Ελληνα ξεχωριστά και σε όλους μαζί, κάνοντάς τον σύμβολο, ιδέα, τραγούδι. Οπως και να χει ο Ευγένιος Σπαθάρης, η φωνή του Καραγκιόζη, ο λόγος του, η σκέψη του, μεγάλωσε μαζί μας, όπως και ο ήρωάς του αλλά και όλοι οι ήρωες που εξαιτίας του ζωντάνεψαν πίσω από τον μπερντέ.

(πηγή: ΕΘΝΟΣ)


http://www.karagiozismuseum.gr/spatharides/eugenios_spatharis_motions.htm
Όλοι μας είμαστε, μαζί με τον Καραγκιόζη, το Κολλητήρι, το Μπάρμπα Γιώργο, το Σταύρακα, το Μορφονιό και τους άλλους ήρωες του Θεάτρου Σκιών, στο πλευρό του μεγάλου δημιουργού, που συντρόφεψε γενιές Ελλήνων.

5 σχόλια:

  1. Ειρήνη,
    Καθόλου τυπικά τα συγχαρητήρια για την ανάρτηση. Μετρημένες στα δάχτυλα οι σημαντικές ψηφίδες του νεοελληνικού πολιτισμού και δε φαντάζομαι να χωράει αμφιβολία για το αν οι Σπαθάρηδες, και κυρίως ο Ευγένιος, ανήκουν σ΄ αυτές. Ο Σαββόπουλος τα συμπυκνώνει πολύ καλά.
    Το ατυχές περιστατικό στο Γκέτε μάς βρήκε εντελώς απροετοίμαστους. Ίσως γιατί ο Σπαθάρης έχει γίνει σκιά μας τόσες δεκαετίες, γιατί αποτελούσε μέσα μας μια σιωπηρή σταθερά.
    Κι ίσως γιατί δεν μπορεί να γίνει πιο παράγκα η παράγκα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καραγκιόζης «κλαίει» για τον Ευγένιο Σπαθάρη
    Με αυτό τον τίτλο πληροφορήθηκα την είδηση για το θάνατο του ανθρώπου που μας άφησε τη μεγάλύτερη κληρονομιά στο θέατρο σκιών.
    Τον θυμάμαι, πριν μια δεκαετία περίπου στην αυλή του σπιτιού του, κάπου στη Ν. Σμύρνη, την οπόια είχε μετατρέψει σε θεατράκι, να εκπαιδεύει τους νέους καραγκιοζοπαίκτες και να διασκεδάζει τους μικρούς θεατές με μαγικό τρόπο.Ήταν γρήγορος,ζωντανός,απλός (φορούσε τις καλοκαιρινές πλαστικές του παντόφλες)και ανθρώπινος. Καλό ταξίδι και εμείς θα θυμόμαστε πάντοτε την αξέχαστη ατάκα " θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διονύση,
    αυτονόητη η υποχρέωσή μας να κάνουμε αναφορές στους μεγάλους δημιουργούς. Τι ταλέντο κι αυτός!
    με πόσα καλλιτεχνικά είδη ασχολήθηκε! Συνεργάστηκε με κορυφαίους δημιουργούς....Τον είπαν νέο Θεόφιλο! Όποιος δει τις ζωγραφιές του θα καταλάβει γιατί. Έκανε τον Καραγκιόζη από αυτοσχέδιο μπερντέ, θέατρο Σκιών!!!
    Δυστυχώς δεν τα κατάφερε να βγει νικητής από την τελευταία δοκιμασία.
    Κυρίες και κύριοι, η παράστασή μας έλαβε τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελένη,
    από το σχόλιό σου, αργά χτες το βράδυ, πληροφορήθηκα το θάνατο του Ευγένιου Σπαθάρη και παρόλο που οι γιατροί δεν είχαν αφήσει κανένα περιθώριο, δεν σου κρύβω πως η πρώτη αντίδρασή μου ήταν να διαβάσω τις τελευταίες ειδήσεις νομίζοντας πως έκανες λάθος.
    Ο Σπαθάρης, συνεχίζοντας την παράδοση της οικογένειας, μίλησε στις καρδιές των ανθρώπων, ακριβώς, γιατί, όπως λες κι εσύ, ήταν ανθρώπινος, απλός, μίλησε για όλα όσα θα ήθελε να μιλήσει ο απλός άνθρωπος.
    Ένα μεγάλο αντίο στο μεγάλο δημιουργό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή