Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

Αντίο στα σχολεία μας......

αναπαραγωγή της γνώσης;

Κάποια από τα τριτάκια μας στην αυλή του σχολείου

Και κάποια άλλα στα δρομάκια του Πόρου

Από την ταινία του Θόδωρου Μαραγκού, "Μάθε παιδί μου, γράμματα"

Επιτέλους πραγματοποιούμε τα τελευταία μας βήματα μέσα σε μια τόσο αμφιλεγόμενη πορεία. Μια δύσκολη αλλά ταυτόχρονα και σημαντική εμπειρία. Που επί 12 έτη εμπλούτιζε την ποιότητα της ζωής μας. Γι’ αυτό λοιπόν, το τέλος αυτό δεν πρέπει να το αντιμετωπίζουμε γεμάτοι από άγχος, δυσαρέσκεια και απέχθεια αλλά πρέπει να το δούμε από την οπτική γωνία μιας πρεμιέρας δηλαδή μιας παράστασης της οποίας τις πρόβες επαναλαμβάνουμε καθημερινά. Λόγω λοιπόν της πολύχρονης προετοιμασίας αξίζουμε να πετύχουμε...
Βάσω Κετσέ Γ1

Η παράσταση αρχίζει...

Τώρα που τελειώνουμε νιώθω απίστευτα κουρασμένη, εγκλωβισμένη, πηγμένη στο δωμάτιό μου, το οποίο έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης βιβλίων. Αυτά όμως τα συναισθήματα ξέρω ότι σε ένα μήνα θα είναι παρελθόν. Αυτό που μένει είναι μια γενική θλίψη. Η ιδέα ότι του χρόνου δε θα ξαναδώ τους συμμαθητές και τους καθηγητές μου με τρομάζει. Μέσα στα τρία χρόνια που πέρασαν έμαθα πολλά για τους συμμαθητές μου, τους καθηγητές και εμένα την ίδια. Δεθήκαμε και μοιραστήκαμε τόσα πολλά, μα τόσα πολλά ...και όλα αυτά θα είναι μια ανάμνηση. Πραγματικά θα μου λείψετε πάρα πολύ!

Ανώνυμος Γ1 ..εγκλωβισμένη, πηγμένη στο δωμάτιό μου, το οποίο έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης βιβλίων

Νιώθω πως αυτή η χρονιά γέμισε την ψυχή μου με συναισθήματα. Καλά και κακά βέβαια. Από τη μια νιώθω θυμό, αγανάκτηση και πολύ-πολύ κούραση. Κούραση από το διάβασμα, το τρέξιμο, τα ξενύχτια και την πίεση. Ποιος τ’ αντέχει όλα αυτά; Όμως όταν τελειώσουν όλα αυτά, θα μας λείψουν κι’ αυτό θα είναι το χειρότερο γιατί δεν θα μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Δε θα μπορέσουμε να κάνουμε φάρσες, να χαζέψουμε στο μάθημα, να κοροϊδέψουμε τους καθηγητές ή τους συμμαθητές μας. Πάντως περάσαμε πολλά και με τους καθηγητές και τους συμμαθητές μας. Τώρα που τελειώνουμε θα ήθελα να κάνω μια πολύ μεγάλη αγκαλιά σε όλους. Για μένα τα μαθητικά χρόνια είναι τα καλύτερα !
Σας αγαπώ όλους πολύ και ευχαριστώ για τις αναμνήσεις
Φιλιά Λαουτάρη Ειρήνη Ήταν μια δύσκολη χρόνια για το σχολείο, αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα...
Παρόλα όμως τα εμπόδια σταθήκαμε στα πόδια μας και συνεχίσαμε...Όσο για τους καθηγητές, με μερικούς δέθηκα με άλλους όχι. Γενικά ήταν μια ωραία χρονιά, περάσαμε ωραίες στιγμές...
Θα μου λείψει
Ανώνυμος Γ1 Οι μέρες μας στο σχολείο τελειώνουν, τα συναισθήματα μας είναι μικτά και μπερδεμένα. Από την μία υπάρχει το συναίσθημα της χαράς που επιτέλους τελειώνουμε και από την άλλη το συναίσθημα της λύπης και των αναμνήσεων που θα μας γυρνούν ξανά πίσω. Τελικά θα μας λείψει.
Ανώνυμος

Θλίψη, κούραση, ταλαιπωρία, αγανάκτηση, απογοήτευση είναι λίγες από τις λέξεις που χαρακτηρίζουν εμάς τους μαθητές λίγο πριν την αρχή των Πανελλαδικών εξετάσεων. Τα καθημερινά μαθήματα σιγά-σιγά τελειώνουν, το σχολείο επίσης τελειώνει μετά από χρόνια μουρμούρας της μαμάς για να σηκωθούμε το πρωί από το κρεβάτι και μεις με τη θλίψη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο να προσπαθούμε να σηκωθούμε και να βάλλομε με το ζόρι τα ρούχα μας. Ξαφνικά μετά από αυτές τις δυσάρεστες για κάποιους στιγμές να που ήρθε και το τέλος! Πανελλήνιες και μετά βγαίνουμε στη βιοπάλη αναζητώντας δουλειά και προσαρμόζοντας τις ανάγκες μας στα λιγοστά ψίχουλα που μας δίνουν για να επιβιώσουμε. Πως κάποιος μαθητής ,βλεποντας μια κοιωνία κατεστραμμένη, χωρίς μέλλον εργασιακό, να πετύχει σ’ αυτές τις εξετάσεις και να αρχίσει τη νέα του ζωή δουλεύοντας; Είναι δύσκολα τα πράγματα σήμερα αλλά δεν είναι σωστό να τα παρατάμε για κανένα λόγο! Keep in trying. Αντίο στα σχολεία μας Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο. Και αν λίγοι το λένε, ευχαριστώ για τις καλές και κακές στιγμές!

Σαβίνα Κατσαμάκη Γ1 Αντίο στα σχολεία μας.....

Ήμουν κι’ εγώ εδώ!
Ύστερα από τόσα χρόνια, πίσω από ένα θρανίο, μπροστά από ένα βιβλίο, σκέφτεσαι κάθε λίγο και λιγάκι άντε να χτυπήσει το κουδούνι να τελειώνουμε ... Kι όμως φέτος τελειώνει σε λίγες μέρες ... και σκέφτεσαι μα κιόλας πέρασε τόσο γρήγορα ο καιρός από εκείνο το πρώτο κουδούνι; Ντριν...! την πρώτη μέρα το κουδούνι, και έχεις τόση αγωνία, τόσο άγχος και κάθε μέρα είναι σαν την πρώτη, μα ταυτόχρονα τόσο διαφορετική. Αγαπάω το σχολείο, ναι το αγαπάω. Το συγκεκριμένο όμως το λατρεύω και το εκτιμάω ιδιαίτερα... όχι το κτίριο, το σχολείο γενικά, το δικό μας 10ο λύκειο Πειραιά ...! Θυμάμαι πάντα ήθελα να πάω σε αυτό το σχολείο. Το κοίταζα κι έλεγα: «τι σχολείο ,τι ήρεμοι άνθρωποι είναι αυτοί;» Φιλικοί, έτοιμοι να σε βοηθήσουν, γεμάτοι καλοσύνη. Μέσα από την πλάκα, το γέλιο, το θυμό και την νύστα τις πρώτες ώρες, πέρασα πολύ ωραία. Έκανα λίγους φίλους, λίγους και εκλεκτούς. Τόσο καιρό βλεπόμαστε κάθε μέρα, 7 ώρες το εικοσιτετράωρο, επίσης και το Σαββατοκύριακο. Ε! είναι λίγο; Ενώνεσαι με τον άνθρωπο, τον βάζεις στην καθημερινότητά σου κι άντε να τον αποχωριστείς μετά . Αυτά τα λίγα .Θα ήθελα να γράψω κι άλλα όμως αυτά αρκούν. Με αγάπη για το μοναδικό μας Λύκειο...
Ευσταθιάδου Πωλίνα Γ1

Αυτό που θα μου λείψει πραγματικά από το σχολείο είναι η αίσθηση του να κάθεσαι στο θρανίο και να ακούς τον καθηγητή να παραδίνει. Ακόμα θα μου λείψει η αίσθηση του να ξυπνάς το πρωΐ για να έρθεις στο σχολείο και τελικά να μένεις απέξω, γιατί κλείδωσαν οι πόρτες. Το μεγάλο παράπονό μου πάντως ήταν και θα είναι η πενθήμερη.

Ανώνυμος Γ2


Η γεύση που μου άφησε η φετινή χρονιά, η τελευταία των μαθητικών μου χρόνων, με λύπη μπορώ να πω πως είναι γλυκόπικρη. Πικρή λόγω της κατάληψης και του ότι χάθηκε η ευκαιρία να πάμε πενθήμερη και γλυκιά, γιατί θα έχω πολλούς λόγους να θυμάμαι συγκεκριμένα τη χρονιά αυτή..Τα μαθητικά χρόνια δεν γυρνάνε πίσω. Και αυτό είναι που τα κάνει τόσο σημαντικά και αξέχαστα. Αξέχαστα και τα συναισθήματα που ένιωσα.
Aνώνυμος Γ2


Η γεύση που μου άφησε η φετινή χρονιά, που για μένα ήταν η τελευταία στο σχολείο, είναι γλυκόξινη. Γλυκιά, γιατί τελειώνει το σχολείο και γιατί θα έχω την ευκαιρία να πάω σε κάποια σχολή που θα με βοηθήσει να αποκατασταθώ επαγγελματικά αλλά και να διευρύνω τους ορίζοντές μου. Από την άλλη μεριά είναι ξινή, γιατί δεν θα ξανανιώσω το συναίσθημα του να βρίσκομαι σε μια σχολική αίθουσα/τάξη. Επίσης είναι ξινή, γιατί το πιο πιθανό είναι να αποχωριστώ από πολλά παιδιά και φίλους κι όσο κι αν φαίνεται περίεργο, αυτή η ξινή πλευρά οφείλεται και στην απομάκρυνση από τους καθηγητές, που όσο κι αν μερικές φορές νευριάζαμε μαζί τους, θα μας λείψουν. Γενικά, πιστεύω πως ήταν κάτι μοναδικό το σχολείο.

Ανώνυμος Γ2

Να 'μαστε λοιπόν, σήμερα στην Γ' Λυκείου, μια βδομάδα πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις. Είναι η τελευταία μέρα της σχολικής χρονιάς. Κάθε άλλη χρονιά η μέρα αυτή θα φάνταζε πολυπόθητη. Φέτος όμως τα πράγματα είναι ολότελα διαφορετικά. (....) Η σημερινή μέρα αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό στη μαθητική μου ζωή, γι' αυτό και η καρδιά μου είναι πλημμυρισμένη από συγκίνηση. (....) Τη στιγμή αυτή, καθώς αναπολώ τα παλιά, ένα πλήθος αναμνήσεις έρχονται στο μυαλό μου....Τι να πρωτοθυμηθώ; Τις ατέλειωτες ώρες μαθήματος; Τις εξετάσεις; Τα παιχνίδια στην αυλή;Τις εκδρομές; Τα διαλείμματα; Τις πλάκες με τους συμμαθητές μου; Τους καθηγητές μου; Τι απ' όλα αυτά; Όλα μου είναι ευχάριστα και όλα με συγκινούν. Διάβασμα αρκετό, αγώνες για να βγούμε οι "πρώτοι" της τάξης, λύπη στην αποτυχία, το μειδίαμα του θριάμβου στην επιτυχία... Με πιάνει μεγάλη θλίψη και άγχος με την ιδέα ότι δε θα τα ξαναβιώσουμε όλα αυτά. (....) Και οι καθηγητές όμως! Κι αυτοί θα μου λείψουν. Τόσα χρόνια κοντά μας αποτελούν κομμάτι της ζωής μας. Μπορεί να υπήρχαν μερικές διαφωνίες καθώς και αρκετές δύσκολες στιγμές, παρόλα αυτά οι ευχάριστες ήταν πολύ περισσότερες κι αυτές είναι που μένουν. Πραγματικά, είμαι πολύ περήφανη που φοίτησα σ' αυτό το Λύκειο και πιστεύω ότι η φοίτησή μας σε κάποιο άλλο δεν θα μας έδινε τόσα πολλά. Οι καθηγητές, αν και αυστηροί σε κάποια θέματα, ήταν και είναι κοντά μας και νιάζονται για τους μαθητές τους κι αυτό μας το έδειξαν πολλές φορές και με τη διοργάνωση αξιόλογων εκδηλώσεων που μας άγγιξαν και μας συγκίνησαν όλους. Τέτοιες στιγμές με έκαναν περισσότερο περήφανη για το σχολείο μου και με έκαναν να ξεχνώ όλες τις κακές στγμές. Το μόνο παράπονο που έχω, όχι μόνο εγώ, είναι το γεγονός ότι δεν πήγαμε πενθήμερη εκδρομή. (...) Αυτή είναι, ίσως, η μοναδική πικρία που θα μου μείνει απ' το σχολείο. (...) Θα μου λείψουν όλοι και όλα πάρα πολύ.

Σοφία Ρούστα Γ2

Για την αντιγραφή Ελένη Κυριμκύρογλου, Ειρήνη Λιβανού.

Για πληροφορίες σχετικά με τις πανελλήνιες εξετάσεις (θέματα, μηχανογραφικό....) επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του σχολείου στη διεύθυνση: http://10lyk-peiraia.att.sch.gr/

15 σχόλια:

  1. Σκέψεις άφθονες, εικόνες πλούσιες και πολύχρωμες, ποικιλία συναισθημάτων που εκφράζονται απλά και ξεκάθαρα, είμαι σίγουρη ότι όλοι περάσατε θαυμάσια. Να φυλάξετε τις …αποκαλύψεις των αναμνήσεών σας.

    Και για τις εξετάσεις που αρχίζουν αύριο να έχετε πίστη, ζεστή καρδιά και καθαρό μυαλό και όλα θα πάνε καλά.

    ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διαβάζω τα σημειώματα των παιδιών και νιώθω την ανάγκη να καμαρώσω. Γι' αυτά και για τους καθηγητές τους. Την ανάγκη να τα βγάλω φωτοτυπίες και να τα δείχνω σε όποιον μιλάει για χρεοκωπία σχολείου, σχέσεων κλπκλπ. Το ότι μπορώ και διαβάζω τη φράση "αγαπάω το σχολείο", το ότι κάποιο παιδί τη γράφει, το θεωρώ μέγιστη επιβράβευση των εκπαιδευτικών που στάθηκαν κοντά του, μέσα σε ένα σύστημα άγονο στο πεδίο της δημιουργίας δεσμών. Το θεωρώ μέγιστη, σπάνια (και γι΄αυτό και πολύτιμη) χαρά για τους εκπαιδευτικούς που κ΄΄οντρα σε πολλά μοχθούν.

    Σχεδόν σε όλα (ή σε όλα;) τα σημειώματα τα παιδιά δηλώνουν την εμπιστοσύνη τους, την αγάπη τους, στα πρόσωπά σας. Δεν ξέρω αν περνάμε εποχή κρίσης, αλλά, συνάδελφοι - και παιδιά - νομίζω πως έτσι πλουτίζετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αμ, εκείνο το "κ΄΄οντρα";;;
    Μήπως θα έπρεπε να ξαναδιαβάζω τι γράφω πριν τα στείλω στα πελάγη της ευτυχίας τους;

    Και, βέβαια, με συγχωρείτε για την κατάχρηση του χώρου...Καλή επιτυχία στα παιδιά σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ Διονύση, συγχωρεμένη η συγκίνηση όταν διαβάζει κανείς τις σκέψεις των παιδιών και νιώθει χαρά που άκουσε για λίγο την καρδιά τους και μαζί θλίψη που τα αποχωρίζεται τη στιγμή που ξέρει πως μπορεί πια να πει τα άλλα, τα ουσιαστικά μαζί τους τώρα που τέλειωσε το κυνηγητό της¨"ύλης" και του χρόνου.
    Έτσι απότομα που τελειώνει το σχολικό έτος με τις τάξεις της Γ΄Λυκείου αποδεκατισμένες, μάταια, πολλές φορές, γυρεύουμε ένα βλέμμα που να μην είναι θολωμένο από το άγχος για ν'ακουμπίσουμε τα τελευταία μας λόγια. Μας μένουν μόνο οι στιγμές που τα πσιδιά μας άφησαν να δούμε: μια ομαδική πλάκα, ένα τρελό γέλιο, μια θυμωμένη αντίδραση, μια συγγνώμη, μια καταπληκτική σκέψη,μια αγκαλιά, η απρόσμενη απορία, η ανεξήγητη θλίψη, ένα δυνατό βλέμμα, μια πυκνή σιωπή.Κι όμως μ'αυτά χτίζεται μια σχέση που διατρέχει την καθημερινότητά μας και δίνει νόημα στις σχολικές μας μέρες.
    Καλά μου παιδιά του Γ1 και Γ2, μας λείπετε ήδη, πριν φύγετε για την υπόλοιπη ζωή σας. Στην πρώτη σας μεγάλη συνάντηση με το αύριο που ξεκινάει σε λίγες ώρες κουβαλάτε μαζί ένα κομμάτι απ'την καρδιά μας, την αγάπη μας και την ευχή να κάνετε πράξη τα όνειρά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάθε χρόνο ο Μάιος είναι ο πιο ζεστός "συναισθηματικά" μήνας για τη σχολική μας ζωή. Λήξη των μαθημάτων, αλλά και αποχαιρετισμός για τα μεγαλύτερα παιδιά μας. Φέτος, εκτός από το συνηθισμένο απολογισμό για τα χρόνια που περάσαμε μαζί,την πρόσωπο με πρόσωπο κατάθεση της συγκίνησης μας (κεκλεισμένων των θυρών)πρέπει να μιλήσουμε και δημόσια, μέσω του μπλογκ μας.Η νέα αυτή πρακτική βρήκε κάποιους αποδέκτες, που ανταποκρίθηκαν και νομίζω άφησαν γλυκά τα αποτυπώματα τους για να τους θυμόμαστε.Αγόρια και κορίτσια της φετινής μας τρίτης, να ξέρετε ότι όλοι εμείς σας έχουμε στην καρδιά μας και τώρα που η "παράσταση" αρχίζει να πιστέψετε ότι θα υπάρξουν και άλλες πολλές παραστάσεις με πρωταγωνιστές εσάς και σε ρόλους που θα επιλέξετε εσείς.Καλή τύχη στις επιλογές -κι ελπίζω να είναι πολλές- που θα κάνετε από δω και πέρα στη ζωή σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σαν να γυρνάω χρόνια πίσω.
    Και τότε, αυτά τα ίδια αισθήματα είχαν οι μαθητές γι αυτό το σχολείο.
    Ένα σχολείο ζωντανό, δημιουργικό και πρωτότυπο, παρόν στις κινητοποιήσεις, και συνεργατικό, με τους προβληματισμούς και τις εντάσεις του, αλλά και –κυρίως- με τη σύνθεση των απόψεων και το προχώρημα.
    Νομίζω , σημείο αναφοράς για όσους πέρασαν από εκεί!

    Τυχερά και τα παιδιά που φοιτούν τώρα σ΄αυτό το σχολείο. Τους εύχομαι να κουβαλάνε μέσα τους τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σχολείου τους και …. φυσικά, καλή επιτυχία στις εξετάσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Διονύση,
    ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.
    Ναι, είναι πολύ συγκινητικό να ακούει κανείς τα παιδιά να μιλούν με τόση αγάπη και να καταθέτουν με τόση ειλικρίνεια τα συναισθήματά τους.
    Είμαστε περήφανοι για τα παιδιά της Κοκκινιάς, για τα παιδιά μας.
    Οι αποχωρισμοί είναι δύσκολοι. Τι να πεις για παιδιά με τα οποία συνυπήρξες τρία χρόνια, μοιράστηκες μαζί τους αγωνίες, χαρές, δυσκολίες, απογοητεύσεις, συνεργασίες, με τα οποία θύμωσες, γέλασες...
    - Δεν γνωρίζει κανείς παρά τα πράματα που ημερώνει, είπε η αλεπού (στο μικρό πρίγκηπα).

    Πράγματι, όταν τα παιδιά έρχονται για πρώτη φορά στο σχολείο, για μας είναι κάποια παιδιά, στη συνέχεια όμως γίνονται μ ο ν α δ ι κ ά.
    - Είσασε όμορφα, μα είσαστε άδεια, τους είπε ακόμη. Δεν μπορεί κανείς να πεθάνει για το χατίρι σας. Βέβαια, ένας κοινός διαβάτης, το δικό μου τριαντάφυλλο θα το νόμιζε πως σας μοιάζει. Αλλά εκείνο μόνο του έχει πιο πολλή σημασία απ' όλα εσάς μαζί, αφού είναι αυτό που πότισα. Αφού είναι αυτό που έβαλα κάτω από τη γυάλα. Αφού είναι αυτό που προστάτεψα με το παραβάν. Αφού είναι αυτό που του σκότωσα τις κάμπιες, (εκτός από τις δυο τρεις, για να γίνουν πεταλούδες). Αφού είναι αυτό που το άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή καμιά φορά και να σωπαίνει. Αφού είναι αυτό το δικό μου τριαντάφυλλο.
    .................................................
    - Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια.
    .................................................
    - Ο καιρός που έχασες για το τριαντάφυλλό σου είναι που το κάνει να έχει τόση σημασία.
    .................................................
    - Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει τούτη την αλήθεια, είπε η αλεπού. Εσύ όμως δεν πρέπει να ξεχάσεις. Απ'εδώ κι εμπρός θα είσαι για πάντα υπεύθυνος για εκείνο που έχεις ημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου.
    .................................................
    Παιδιά μου, ανοίγοντας μια μεγάλη αγκαλιά για όλους σας, θέλω να σας πω πως θα μας λείψετε, να σας πω πως θα χαιρόμαστε να σας βλέπουμε και να μαθαίνουμε την πρόοδό σας σε όποιο τομέα επιλέξει ο καθένας σας, να σας πω ότι θα είμαστε δίπλα σας σε ό,τι μας χρειαστείτε, να σας ευχηθώ καλή επιτυχία στις εξετάσεις που από αύριο αρχίζετε, υγεία και καλή τύχη στη ζωή σας. Καλοτάξιδοι στο καινούριο σας ταξίδι!!!

    Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως τη θέλεις,
    τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
    όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
    μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
    μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες...
    (Όσο μπορείς, Κ. Καβάφης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λίλα,
    συγκινητικά τα όσα λες για το σχολείο μας - που είναι και σχολείο σου και για τη φυσιογνωμία του οποίου κι εσύ πάλεψες - και σε ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλή επιτυχία παιδιά, σε όλους σας!
    Μα συγκινήσατε πολύ, όλοι σας! Μου θυμήσατε και την τότε δική μου εποχή που έμεινε μια γλυκιά ανάμνηση, γιατί η ζωή σε χωρίζει. Ο καθένας όμως έχει τον δικό του δρόμο να διανύσει.
    Εύχομαι σε όλους σας και στον καθένα ξεχωριστά, να είναι ο δρόμος των ονείρων σας!
    Συγχαρητήρια σε όλους σας παιδιά και στους καθηγητές σας!
    Σας παίρνω μαζί μου... γιατί αδυνατώ να πω περισσότερα. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αυτή η συναισθηματική φόρτιση των τελευταίων ημερών και η ανάγκη για ανακεφαλαιώσεις που μερικές φορές μας αποκαλύπτει μια πραγματικότητα λιγότερο χάλια από όσο φαινόταν κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ας είναι το καλό κατευόδιο για τα παιδιά που σήμερα γράφουν το πρώτο τους μάθημα, πραγματοποιώντας το πρώτο βήμα που θα ορίσει το είδος της αλλαγής στη ζωή τους, που με βεβαιότητα γνωρίζουν ότι ακολουθεί. Με όλη τους την παρουσία εδώ έδειξαν με ασφάλεια ότι η ζωή τους ακόμη και στη διάρκεια των τελευταίων τάξεων του λυκείου δεν ήταν μονοδιάστατη, κι αυτό είναι μια καλή παρακαταθήκη για ό,τι κι αν προσπαθήσουν στη συνέχεια. Αν οι γνήσιες ευχές βοηθούν, τους εύχομαι από την καρδιά μου να το πετύχουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλή επιτυχία παιδιά σε όλους σας! Καλή επιτυχία στις εξετάσεις σας αλλά και καλή επιτυχία στη ζωή σας!!!!
    Μέχρι στιγμής ζήσατε στιγμές μοναδικές μέσα στο σχολείο σας αλλά και έξω από αυτό. Κουβαλάτε ένα σωρό ωραίες αναμνήσεις. Αναμνήσεις που δεν θα σβήσουν ποτέ!!! Κι όταν κάποτε μετά από χρόνια ξανασυναντηθείτε, έχοντας όλοι φτιάξει τις ζωές σας, τη δουλειά σας, την οικογένεια σας, οι αναμήσεις αυτές των σχολικών χρόνων θα ξεπηδούν αυθόρμητα στις συζητήσεις σας. Συζητήσεις για τις κοπάνες σας, για τους καθηγητές σας, για τις ζαβολιές σας και για το πανέμορφο σχολείο σας.
    Τώρα ξεκινάτε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή σας! Το καλύτερο! Ένα κεφάλαιο που για τον καθένα από εσάς θα είναι μοναδικό! Ένα κεφάλαιο που θα στηριχτεί στις προσωπικές σας επιλογές, στη σωστή κρίση και αντιμετώπιση της κάθε μέρας που έρχεται! Θα δώσετε ο καθένας τον δικό του αγώνα για να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα. Σας παρακαλώ να αγωνιστείτε για τα όνειρα σας! Να μην σταματήσετε ποτέ να ονειρεύεστε παρά τις όποιες δυσκολίες συναντήσετε. Κυνηγήστε τη ζωή σας! Αγωνιστείτε για το καλύτερο! Σας εύχομαι ολόψυχα τα χρόνια που θα έρθουν να είναι χρόνια δημιουργικά και ευτυχισμένα!!!

    ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλοί και αγαπημένοι μας φίλοι,
    Λίτσα, Κατερίνα, Άννα, Μαρία, ευχαριστούμε πολύ για τις από καρδιάς ευχές σας στα παιδιά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλά όνειρα, καλή τύχη, καλές διαδρομές
    (ελίνα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ελίνα μας σ' ευχαριστούμε για τις ευχές σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή